Van vier aparte locaties – een hoofdkantoor en drie fabrieken met een eigen historie – één bedrijf maken, naar buiten toe én voor het personeel. Dat was de wens van Vreugdenhil. Daar hoort één arbeidsvoorwaardenpakket bij. Om dat voor elkaar te krijgen, schakelde de zuivelproducent AWVN in. Sinds januari kent Vreugdenhil één regeling voor alle fabrieksmedewerkers, in de vorm van de cao Zuivel, en één arbeidsvoorwaardenregeling voor het hoger personeel.
In de oude situatie werkte een heftruckchauffeur in Scharsterbrug 36 uur per week en kreeg hij aan het eind van het jaar een extraatje van 3,5 procent van zijn jaarsalaris. Diezelfde heftruckchauffeur werkte in de fabriek in Barneveld 42 uur per week en kreeg een eindejaarsuitkering die veel hoger lag. “Ze doen precies hetzelfde werk, maar alleen omdat ze op andere locaties werken, is het arbeidsvoorwaardenbeleid anders,” licht HR-directeur Gerrit Jan van Schaik toe. Aan die situatie wilde Vreugdenhil een einde maken.
Één bedrijf betekent ook een uniform arbeidsvoorwaardenbeleid voor alle medewerkers. “We hadden eerder een wildgroei aan individuele regelingen, daar zaten verschillen in die niet zijn uit te leggen.” De harmonisering van de arbeidsvoorwaarden moet nadrukkelijk geen bezuinigingsoperatie worden. “We wilden het kostenneutraal doen, en we wilden aan medewerkers kunnen laten zien dat ze er niet op achteruit zouden gaan.” Had Van Schaik de operatie zelf moeten leiden, dan was het een project van de lange adem geworden, vermoedt hij. “Wij worden al snel geleefd door andere urgente zaken. Dan is het fijn als iemand anders je bij de les houdt en aan de bel trekt, als je in actie moet komen.”
AWVN lijkt geknipt voor die rol, vooral door onze betrokkenheid bij onderhandelingen en functiewaardering voor de cao Zuivel. Herman Sneeuw wordt bij het project betrokken om alle functies binnen Vreugdenhil – zo’n tachtig in totaal – te onderzoeken, beschrijven en waarderen. Hij voert hiervoor gesprekken met alle locatie- en afdelingsmanagers en krijgt ondersteuning van de HR-managers bij Vreugdenhil. Aangezien een deel van het personeel al onder de cao Zuivel valt (functieschalen 1 t/m 8), richt Sneeuw zijn inspanningen vooral op de functies voor het hoger personeel, in schaal 9 t/m 15.
Linda Vedder krijgt de opdracht om daar een loongebouw bij te ontwerpen dat marktconform is en past bij de positie die Vreugdenhil wil innemen op de zuivelmarkt. Op basis van de uitgebreide database waarover AWVN beschikt, rekent zij uit wat een passende onder- en bovengrens is voor de verschillende salarisgroepen.
Naast het loongebouw worden ook de overige arbeidsvoorwaarden zoveel mogelijk geharmoniseerd. Vedder rekent de gevolgen van deze harmonisatie voor de komende jaren door om Vreugdenhil in staat te stellen financieel onderbouwde beslissingen te nemen. Ook brengt zij de effecten voor iedere medewerker in kaart. Op basis daarvan worden individuele harmonisatietoeslagen berekend. Dat kost Vedder nog het meeste werk: het inbouwen van een eindejaarsuitkering in het vaste salaris heeft diverse neveneffecten, bijvoorbeeld voor de pensioenopbouw. Daarnaast moeten werknemers worden ingeschaald in het salarishuis van de cao Zuivel.
Vedder is tevens betrokken bij het overleg met MT en ondernemingsraad en ze is aanwezig bij voorlichtingssessies en gesprekken met medewerkers om de individuele overzichten toe te lichten. Van Schaik: “Dat was voor ons de grootste uitdaging, om het nieuwe beleid, en met name de persoonlijke consequenties daarvan, simpel aan onze medewerkers uit te leggen.”
Sandra Roording zorgt er als projectleider voor dat iedereen scherp blijft en dat de samenwerking tussen Vreugdenhil en AWVN én binnen AWVN soepel verloopt.
Vreugdenhil heeft het nieuwe arbeidsvoorwaardenbeleid op 1 januari 2018 geïmplementeerd. Sommige medewerkers hebben hun individuele overzicht met effecten van het nieuwe beleid voorgelegd aan de vakbond voor een second opinion. Van Schaik verwacht niet dat dit nog problemen gaat opleveren. “Wij zien dit met vertrouwen tegemoet.”
Hij kijkt tevreden terug op de samenwerking met AWVN, ‘een club met goede inhoudelijke expertise’. “Herman kent de cao Zuivel als geen ander. Hij kan precies onderbouwen waarom een functie in schaal 8 valt en niet in schaal 9. Linda stond altijd voor ons klaar, ook in de vakantie. Als wij nog iets wilden laten uitrekenen en zij had er op dat moment geen tijd voor, dan kregen we de berekening ‘s avonds nog. En Sandra was belangrijk als aanjager en als verbindende schakel tussen de AWVN-experts. In die rol heeft ze ons veel werk uit handen genomen.”
